Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
«Χαμογέλα, η ζωή συνεχίζεται»

«Χαμογέλα, η ζωή συνεχίζεται»

Λίγα λόγια για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, πληθωρική πάντως και γεμάτη με δίψα για τη ζωή. Ο Γιώργος Κουρής που πέθανε στα 81 του χρόνια

Δεν είναι εύκολο να συναντήσει κανείς ανθρώπους με τόσο μεγάλες διαφορές απόψεων αλλά, ταυτόχρονα, και τόσο γνήσια αλληλοεκτίμηση και, μπορώ να πω, φιλία, όσο αυτή του υπογράφοντος με τον αείμνηστο εκδότη Γιώργο Κουρή, ο οποίος μόλις έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.

Πολλές φορές διάφοροι άνθρωποι είχαν παραξενευτεί από αυτή τη φιλία και από τις μακρές συζητήσεις που τη συνόδευαν και είχαν εκφράσει την έκπληξη τους εκατέρωθεν. Ισως επειδή εκείνο που πολλοί δεν καταλάβαιναν είναι το τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων.

Κάτω λοιπόν από την επιφάνεια, ο Γιώργος Κουρής, είχε όψεις που, αθέατες στους περισσότερους, ήταν, τολμώ να πω, συναρπαστικές.

Ο Κουρής υπήρξε ένα είδος ολιστικού ανθρώπου με πολύ μεγάλη δίψα για τη ζωή αλλά και πολύ έντονα ανεπτυγμένη την εσωτερική ανάγκη για ελευθερία. Δεν σήκωνε κανένα είδος καταπίεσης ή περιορισμού. Και αυτό, όχι μόνον για τον εαυτό του, αλλά γενικότερα.

Οσο κι αν κάποιοι το βρουν παράξενο, δεν ήταν μισαλλόδοξος, ούτε πίστευε στην καταπίεση της άλλης άποψης – αντίθετα, η έκθεσή της κατά κάποιο τρόπο τον προκαλούσε, ήθελε να συζητά και να αντιπαρατίθεται. Δεν ήθελε βεβαίως να “χάνει” στην αντιπαράθεση. Και όταν ερχόντουσαν τέτοιου είδους στιγμές, η τελική απάντησή του ήταν: “με γελάσανε”. “Καλά ρε Γιώργο”, του είχα πει πολλές φορές, “εσύ είσαι διάολος, πώς και σε γελάνε τόσο εύκολα;” Και, φυσικά, χαμογελούσε…

Ο Κουρής ήταν, επίσης, αυτοδημιούργητος. Μεγάλη αξία, ειδικά σε αυτές τις εποχές. Οτι έκανε, το έκανε μόνος του, δεν είχε βρει τίποτα όταν ξεκινούσε. Αλλωστε, ήθελε να γίνει αγρότης, όπως και έγινε: λίγοι γνωρίζουν ότι διατηρούσε δύο πολύ μεγάλα αγροκτήματα χιλιάδων στρεμμάτων, ένα στην Αττική και ένα στην Κεφαλλονιά, όπου καλλιεργούσε φυτά από ολόκληρο τον πλανήτη: έβαζε και το έφερναν και φύτευε ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς…

Και ήξερε τα κτήματα αυτά σαν την παλάμη του χεριού του: απ’ έξω και ανακατωτά. Ο ίδιος πότιζε, ο ίδιος παρακολουθούσε κάθε ρίζα πώς πήγαινε, έψαχνε, έβρισκε, δεν έφευγαν στιγμή από το μυαλό του. Οταν τον ρώτησα κάποτε πώς έμπλεξε με τη δημοσιογραφία με τέτοια αγάπη που είχε για τη γη, μου απάντησε ότι όταν ξεκίνησε το πρώτο του κτήμα στην Κεφαλλονιά, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ένας τοπικός παράγοντας της εκεί δεξιάς, ενεργώντας προδήλως από μόνος του του είπε ότι δεν πρόκειται να πάρει άδεια για γεώτρηση αν δεν “πάει” με την κυβέρνηση.

Εκείνη την ώρα, χωρίς καν να το φαντάζεται και φυσικά χωρίς να έχει κανένα είδος εντολής για μια τέτοια πράξη, είχε “δημιουργήσει” έναν από τους μεγαλύτερους πολέμιους της “δεξιάς” για τις επόμενες πολλές δεκαετίες: έτσι ήταν, έλεγε ο Γιώργος Κουρής, που αναγκάστηκε να παρατήσει τα σχέδιά του για τη γη και να εμπλεκεί αληθινά με τον Τύπο, πρώτα στην Κεφαλλονιά και ύστερα στην Αθήνα.

Τα περιστατικά που συνοδεύουν τον Γιώργο Κουρή είναι κυριολεκτικώς ατελείωτα. Εκτείνονται σε δεκαετίες, έχουν τεράστιες ποσότητες άγνωστου και, ενίοτε, πολύ σημαντικού, παρασκηνίου, περιλαμβάνουν ιστορίες που πολλές εξ αυτών δεν μπορεί να τις πιστέψει άνθρωπος. Κι όμως, συνέβησαν.

Οι συζητήσεις μαζί του υπήρξαν πάντοτε μία απίστευτα μεγάλη “χαραμάδα” που μέσα από αυτήν περνούσε τέτοιο ιστορικό παρασκήνιο που πολύ σπάνια συναντά κανείς σε άνθρωπο. Εκπληκτικός πλούτος γνώσης της ιστορίας με άλλο τρόπο, όχι με αυτόν που συνήθως τη μαθαίνουμε.

Για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ιστορία, είναι κρίμα που ο Γιώργος Κουρής δεν θέλησε τελικά, παρά το γεγονός ότι το συζητήσαμε πολλές φορές, να καθίσει και να μπουν όλα αυτά στο χαρτί.

Δεν είναι ώρα όμως ούτε για όλες αυτές τις ιστορίες, ούτε για πολιτική ανάλυση της εκδοτικής του θέσης, ούτε για τίποτα από όλα αυτά, που άλλωστε απαιτούν πραγματικά ολόκληρο βιβλίο. Είναι ώρα αποχαιρετισμού από τους φίλους του πέραν πολιτικών ή άλλων διαφορών. Και ο καλύτερος τρόπος νομίζω είναι να γραφτεί εδώ κάτι που, προσωπικά τουλάχιστον, μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση.

Στην Κεφαλλονιά, την οποία λάτρευε ο Κουρής όπως τον λάτρευε και αυτή, είχε αποκαταστήσει, πλάι στο σπίτι του, μία από τις παλαιότερες εκκλησίες του νησιού. Εκεί, πλάι, υπάρχει και οικογενειακό νεκροταφείο όπου και θα ταφεί, όπως το είχε προετοιμάσει εδώ και χρόνια, πολύ πριν αρρωστήσει.

Εκεί, ο σταυρός πάνω στον τάφο, με δική του παραγγελία, γράφει: «Χαμογέλα, η ζωή συνεχίζεται».

Sports in

«Τελικός» για Παναθηναϊκό στην Μπολόνια και στο… βάθος ντέρμπι «αιωνίων»

Ο Παναθηναϊκός φιλοξενείται (29/3, 21:30) στην έδρα της Βίρτους Μπολόνια για την 32η αγωνιστική της Euroleague με στόχο να διατηρηθεί στην τετράδα και να συνεχίσει στην διεκδίκηση της δεύτερης θέσης.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024