Ηρωική επιστροφή στην δημιουργική ασάφεια

Εν αναμονή της συζήτησης για την μετάβαση στο μεταμνημόνιο διαρκείας, η ελληνική κυβέρνηση δείχνει να επιστρέφει σε όσα πολύ καλά γνωρίζει. Δημιουργική ασάφεια και άγιος ο Θεός.

Με βάση τα όσα είχε προ πολλού συνομολογήσει με τους δανειστές όφειλε να έχει παρουσιάσει ένα σχέδιο στρατηγικής ανάκαμψης. Είχε λάβει και σαφείς οδηγίες για αυτό, το οποίο θα έπρεπε να περιλαμβάνει:

Δημιουργία ενός ελκυστικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος σε ορίζοντα 3-5 ετών
Βελτίωση των υποδομών
Βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος
Ενίσχυση της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων
Στήριξη και ανάπτυξης της έρευνας και της καινοτομίας
Εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης
Εκσυγχρονισμό του δικαστικού συστήματος
Στρατηγική για την καταπολέμηση της διαφθοράς
Με βάση τις ίδιες οδηγίες, οι κλάδοι στους οποίους θα πρέπει να στηριχθεί η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας είναι οι τηλεπικοινωνίες, ο τουρισμός, οι μεταφορές, η φαρμακοβιομηχανία, τα γεωργικά προϊόντα.

Αντί για όλα αυτά, στο σχέδιο που έχει καταθέσει η κυβέρνηση περιλαμβάνονται διάφορες γενικολογίες περί «αντιμέτρων», διακηρύξεις για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και αύξηση του κατώτατου μισθού και άλλες αοριστίες για τις αποκρατικοποιήσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη το σχέδιο έχει «τρακάρει» στις Βρυξέλλες και θεωρείται ασαφές και ανεπαρκές. Οι δανειστές θεωρούσαν ότι είναι δυνατό να υπάρξει έπειτα από τόσα χρόνια μία ρεαλιστική ελληνική πρόταση για την ανάπτυξη. Αντί γι’ αυτό βλέπουν και πάλι ένα γονατογράφημα προεκλογικής λογικής.

Το αν αυτό σημαίνει περιπέτειες και νέες ηρωικές διαπραγματεύσεις μένει να το δούμε στα επόμενα ραντεβού του Τσακαλώτου με τους δανειστές.

Αποδεικνύεται όμως κάτι για μία ακόμη φορά: «δεν έφταιγαν οι ίδιοι, τόσοι ήτανε», που θα έλεγε και ο ποιητής.