Σχεδίασε την τακτική του στις 5 το πρωί και έφτασε στον άθλο επί της Μπαρτσελόνα

Το χθεσινό έπος της Ρώμης θα το θυμόμαστε για χρόνια. Πιθανότατα δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ. Η Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι υποτάχθηκε στη Ρόμα του δικού μας, Κώστα Μανωλά. Η Μπαρτσελόνα του Σουάρες, του Ινιέστα, του Πικέ, του Μπούσκετς, είδε το υπέρ της 4-1 του πρώτου αγώνα να ανατρέπεται από τη Ρόμα του Τζέκο, του Ναϊνκογλάν, του Ντε Ρόσι. Μα πάνω απ’ όλα, στη Ρόμα του Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο.

Ενός προπονητή που πέρσι τέτοιον καιρό βρισκόταν στον πάγκο της Σασουόλο και όδευε προς την τελική ευθεία του πρωταθλήματος δίχως στόχους. Απομακρυσμένος από τη ζώνη του υποβιβασμού και αρκετά πίσω απ’ τις ευρωπαϊκές θέσεις, κάπου στη μέση του ιταλικού πρωταθλήματος, δύσκολα θα φανταζόταν πως μία από τις μεγάλες ομάδες της χώρας θα του χτυπούσε την πόρτα.

Μέχρι που η αποχώρηση του Λουτσιάνο Σπαλέτι από τη Ρόμα και η σύσκεψη των ανθρώπων του ποδοσφαιρικού τμήματος για τον αντικαταστάτη του, έφερε τη σκέψη του τεχνικού διευθυντή του συλλόγου, του Ισπανού Μόντσι. Ο Μόντσι, που έκανε το δρομολόγιο Σεβίλλη – Ρώμη ώστε να κουβαλήσει στην αιώνια πόλη την τεχνογνωσία του και την εμπειρία του από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έριξε το όνομά του. «Ο Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο είναι αυτό ακριβώς που ψάχνουμε για την επόμενη μέρα», είπε ορθά κοφτά. Η διοίκηση τον άκουσε με κλειστά μάτια και ο Ντι Φραντσέσκο, που η μεγαλύτερη προπονητική του εμπειρία ήταν η Σασουόλο, έφτανε στη Ρώμη εν μέσω αμφισβήτησης από το κοινό, παρά το γεγονός πως σαν ποδοσφαιριστής είχε υπάρξει «παιδί της Ρόμα».

«Σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι στις 5 και σχεδίασα την τακτική μας εναντίον της Μπαρτσελόνα»

Η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του προπονητή της Ρόμα δεν έπαψε ποτέ κατά τη διάρκεια της σεζόν. Το κοινό τον έβλεπε με επιφύλαξη, τα media με καχυποψία. Όταν, δε, μαθεύτηκε η ενδεκάδα και το σχήμα που θα παρέτασσε το βράδυ της Τρίτης στον επαναληπτικό με την Μπαρτσελόνα, πολλοί σκέφτηκαν πως ο τύπος είναι τρελός. Ξαφνικά άμυνα τριών. Ξαφνικά, απέναντι στους κοντούς και γρήγορους Μέσι και Σουάρες, ο ύψους 1.95 Φάτσιο. Ξαφνικά επιθετικό δίδυμο… ψηλών, με τον Σικ να αγωνίζεται για πρώτη φορά βασικός στο Champions League, ως παρτενέρ του Τζέκο. Τρελό. Όσο τρελό ακούγεται το πότε ο Ντι Φραντσέσκο έλαβε την απόφαση για να κατεβάσει την ομάδα του με ένα τόσο… extreme σχήμα.

Το ομολόγησε ο ίδιος αμέσως μετά το χθεσινοβραδινό έπος της Ρώμης: «Αυτή η ιδέα μου ήρθε γύρω στις 5 το πρωί της Κυριακής. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, είχα τρελαθεί, κι έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι και άρχισα να σχεδιάζω πιθανά σχήματα για το ματς με την Μπαρτσελόνα με στόχο να τους προβληματίσουμε με διαφορετικούς τρόπους», είπε ο Ντι Φραντσέσκο στους δημοσιογράφους και κοιτάζοντας τους στα μάτια, πρόσθεσε: «Και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Αν δεν είχε λειτουργήσει, θα με είχατε σκοτώσει».

Ο Ντι Φραντσέσκο δεν έμεινε εκεί. Εξήγησε στα media και στον κόσμο τι ακριβώς είχε στο μυαλό του μέσω αυτού. «Ο στόχος μου ήταν να δώσω μεγαλύτερος πλάτος στις επιθέσεις μας. Να δημιουργήσω προϋποθέσεις για να πιέσουμε πιο αποτελεσματικά και να δημιουργήσουμε περισσότερες αντεπιθέσεις συγκριτικά με το πρώτο ματς. Για να έχουμε καλύτερο ρυθμό στην κυκλοφορία της μπάλας. Στην πραγματικότητα, όλα αυτά άλλαξαν τη φιλοσοφία του παιχνιδιού μας».

Όλα αυτά που σκέφτηκε τα ξημερώματα της Κυριακής, μετά το ματς με τη Φιορεντίνα, όταν δεν κατάφερε να τον πάρει ο ύπνος, ήξερε και ο ίδιος πως θα ήταν δύσκολο να αφομοιωθούν από τους ποδοσφαιριστές του. Είχε μόλις δύο μέρες μπροστά του. Μονάχα δύο προπονήσεις. Στην πρώτη απ’ αυτές το ανακοίνωσε στους ποδοσφαιριστές του.

Ο αρχηγός των τζιαλορόσι, Ντανιέλε Ντε Ρόσι, αποκάλυψε πως ο προπονητής τους έκανε κάτι σαν… πλύση εγκεφάλου για να το εμπεδώσουν. «Ανακάλυψε αυτόν τον σχηματισμό και μας τον αποκάλυψε πριν από δύο μέρες. Τον φύτεψε στο κεφάλι όλων μας. Μας μιλούσε συνέχεια γι’ αυτό. Και είδατε. Έκανε θαύματα».

Το αποτέλεσμα το είδε όλος ο πλανήτης με το στόμα ανοιχτό. Στη Ρώμη συνέβη κάτι που όλοι όσοι το είδαμε θα το διηγούμαστε για μια ζωή. Κάτι που ξεπερνά ακόμα και τον περσινό θρίαμβο της Μπαρτσελόνα στον επαναληπτικό με την Παρί Σεν Ζερμέν. Κι αν για τους Έλληνες είναι το γκολ του Κώστα Μανωλά που μας κάνει ποδοσφαιρικά υπερήφανους, αν για τους Βόσνιους είναι ο παιχταράς Τζέκο, αν για τους Ρωμαίους είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες – αν όχι η μεγαλύτερη – ποδοσφαιρικές βραδιές που έζησαν, για τον Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο είναι μια μεγάλη δικαίωση. Μια δικαίωση της φιλοσοφίας πως το ποδόσφαιρο θέλει τρέλα, ρίσκο και… extreme επιλογές, για να φτιάξει βραδιές σαν αυτή της Τρίτης, που η Ρώμη έγινε η ποδοσφαιρική πρωτεύουσα ολόκληρου του πλανήτη.