Ενα ανελέητο μπλα μπλα

Πριν από λίγο καιρό άκουσα στο ραδιόφωνο μια απολαυστική συνέντευξη του Στράτου Αποστολάκη: την έδωσε στο κρατικό ραδιόφωνο με αφορμή το ότι τον ξεπέρασε σε συμμετοχές στην εθνική ομάδα ο Βασίλης Τοροσίδης.

Ο παλιός αρχηγός, που για κάμποσα χρόνια ήταν ο ρέκορντμαν σε συμμετοχές στην εθνική ομάδα πριν τον ξεπεράσουν τα παιδιά του 2004, μίλησε πολύ κολακευτικά για τα προσόντα και την προσωπικότητα του Τοροσίδη και θυμήθηκε ωραίες ιστορίες από το παρελθόν – αποκάλεσε μάλιστα τον κάποτε προπονητή του στην Εθνική Ανχελ Ιορντανέσκου «κλεφτοκοτά».

Οι ποδοσφαιριστές είναι συχνά απολαυστικοί όταν μεγαλώσουν, σταματήσουν το ποδόσφαιρο και παραστατικότατα μας διηγούνται ιστορίες από τα χρόνια της δόξας τους.

Μπεργκ

Μια εβδομάδα πριν διάβασα μια επίσης ωραία συνέντευξη του Μάρκους Μπεργκ. Ο σουηδός κατέθεσε τη δική του θέση για τα όσα συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό και είχαν σχέση με τη μεταγραφή του. Είπε ότι δεν ήθελε να φύγει, υποστήριξε ότι υπεύθυνος για τη φυγή και την πώλησή του είναι ο Νίκος Λυμπερόπουλος, τότε τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟ, κατέθεσε το παράπονό του για το γεγονός ότι αρκετοί οπαδοί του ΠΑΟ τον κατηγορούν ακόμα για τη στάση του. Υπάρχουν κάμποσες ενστάσεις για τα λεγόμενα του Μπεργκ, όμως τα όσα είπε ήταν άξια προσοχής: οι ποδοσφαιριστές, όταν φύγουν από τη χώρα μας έχουν πάντα πολλά να αφηγηθούν.

Κομάντος

Γιατί οι ποδοσφαιριστές δεν δίνουν ωραίες συνεντεύξεις όταν είναι ακόμα εν ενεργεία και τους βλέπουμε στα γήπεδα; Γιατί εκπαιδεύονται για να μη μιλάνε – όπως οι κομάντος που όταν ο εχθρός τους συλλάβει λένε μόνο το ονοματεπώνυμό τους και τον βαθμό τους. Οι ομάδες τους ζητάνε να είναι προσεκτικοί γιατί ό,τι πουν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους.

Οι προπονητές τους συμβουλεύουν να μην έχουν πολλά πάρε – δώσε με τον Τύπο. Οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι τους εξηγούν όταν είναι ακόμα μικροί και άβγαλτοι να μη λένε την άποψή τους με τη φωνούλα τους, αλλά να τους λένε ό,τι θέλουν να πουν κι αυτοί θα το «περνάνε» με τον δικό τους τρόπο. Οι παίκτες προσαρμόζονται – για συνεντεύξεις κανονικές θα έχουν λόγο όταν σταματήσουν ή όταν φύγουν από την Ελλάδα. Τότε δεν θα τους παρεξηγεί κανένας.

Tίποτα

Επειδή η φύση απεχθάνεται ως γνωστόν τα κενά, το έλλειμμα δηλώσεων από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές το γεμίζουν οι παράγοντες οι οποίοι στην Ελλάδα μιλάνε πολύ περισσότερο από όσο σε άλλες χώρες. Επειδή πολλές από τις δηλώσεις τους συχνά είναι επιθετικές (οι παράγοντες δεν μιλάνε τη «σιδερωμένη γλώσσα» των ποδοσφαιριστών) ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης τους έβαλε πρόσφατα και υπέγραψαν ότι θα δεχθούν την αυστηροποίηση των τιμωριών για δηλώσεις.

Αρχικά το έκαναν και στη συνέχεια κάποιοι ξεσάλωσαν! Μερικοί έχουν βρει και τα βολικά δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης: ξημεροβραδιάζονται στα Instagram και στα Facebook, κριτικάροντας, προβοκάροντας, κατηγορώντας. Γιατί; Διότι δεν έχουν να κάνουν τίποτα καλύτερο.

Παράταξη

Δεν αναφέρομαι, προς Θεού, στους διάφορους διευθυντές επικοινωνίας, στους υπεύθυνους Τύπου και στους λογιών λογιών έμμισθους εκπροσώπους των ομάδων: μιλάω για παράγοντες που διοικούν. Γιατί το κάνουν; Διότι αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ως κήρυκες: στο μυαλό τους η ηγεσία μιας ομάδας δεν διαφέρει και πάρα πολύ από την ηγεσία μιας πολιτικής παράταξης. Μιλάμε για ανθρώπους που πιστεύουν πως έχουν απέναντί τους καθημερινά ένα τεράστιο κοινό που κρέμεται από τα χείλη τους. Ισως και να έχουν. Αλλά πιο πολύ από λόγια ο κόσμος που τους ακολουθεί περιμένει να δει καλές ομάδες – από λόγια είναι χορτασμένος.

Επιτυχίες

Το να φτιάξεις μια καλή ομάδα και να κερδίσεις σημαντικούς τίτλους δεν είναι απλή υπόθεση. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος που έχει κερδίσει τα πιο πολλά πρωταθλήματα και του οποίου οι ομάδες διακρίνονται και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός, τα τμήματα του οποίου διαπρέπουν: η αντρική και η γυναικεία ομάδα του στο βόλεϊ έχουν μπροστά τους ευρωπαϊκούς τελικούς. Εχετε ακούσει κάποιον παράγοντα της ομάδας αυτής να ξημεροβραδιάζεται στο Instagram; Δεν υπάρχει κανείς, γιατί κανείς δεν το χρειάζεται. Μιλάνε τα αποτελέσματα, η δουλειά, οι επιτυχίες.

Προσοχή

Οποιος νιώθει την ανάγκη διαρκώς να παρεμβαίνει, το κάνει αναζητώντας προσοχή και λαϊκή υποστήριξη – μπορεί να τα έχει και τα δύο, αλλά δύσκολα με την πρακτική αυτή θα έχει αληθινές επιτυχίες. Απλά μπορεί να εισπράττει το χειροκρότημα της πιάτσας, όπως ο λαϊκιστής πονηρός πολιτευτής. Μόνο που η μοίρα δείχνει πως όλοι αυτοί οι πολιτευτές στο τέλος καταλήγουν απολογούμενοι: η υπερέκθεση για λάθος λόγους κάνει τον τιμητή απολογούμενο, τον κατήγορο κατηγορούμενο. Απλά προσφέρει πάντα δημοσιότητα – δεν ξέρω όμως αν αυτή είναι ό,τι καλύτερο.

Γλώσσα

Οι ποδοσφαιριστές δεν μιλάνε σχεδόν καθόλου. Οι παράγοντες δεν βάζουν γλώσσα μέσα. Οι πρώτοι έχουν μάθει να μη λένε τίποτα κι όταν μιλάνε. Οι δεύτεροι είναι συνήθως ένα τίποτα. Που απλά μιλάει…