Ο μνημονιακός Γολγοθάς κοινωνίας και οικονομίας

Όσο και εάν η κυβέρνηση επιχειρεί εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα να στείλει προς κάθε κατεύθυνση μηνύματα αισιοδοξίας, η κατάσταση δεν αλλάζει άμεσα προς το καλύτερο, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, για τους Έλληνες πολίτες.

Παρά το θετικό κλίμα που επιχειρείται να καλλιεργηθεί, η δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία έχει φθάσει στα όριά της, χωρίς να παραγνωρίζονται όμως και κάποιοι θετικοί δείκτες.

Και στο παρελθόν, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ υπό τον Αντώνη Σαμαρά είχε αναδείξει διάφορα στοιχεία, όπως π.χ. την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος, ως τον κεντρικό στρατηγικό στόχο της χώρας.

Η χώρα επί οκτώ χρόνια κινείται στον μνημονιακό λαβύρινθο με τον…Μινώταυρο να «τρώει» τα…παιδιά της, κυρίως τα νέα που μεταναστεύουν για καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή.

Όσοι παραμένουν και παλεύουν στη χώρα, δεν αντέχουν άλλο και η φοροδοτική τους ικανότητα έχει εξαντληθεί. Εάν δεν αλλάξει η φορολογική πολιτική άμεσα δεν μπορεί να ανασάνει πραγματικά η κοινωνία και η οικονομία.

Αναμφίβολα σε όλα τα επίπεδα η πίεση είναι πάρα πολύ μεγάλη και κανένα στοιχείο που προβάλλεται, όπως αυτό π.χ. της μικρής έστω μείωσης της ανεργίας ή του ρυθμού ανάπτυξης, είναι ικανό να αλλάξει το κλίμα στους κόλπους της κοινωνίας. Και αυτό διότι πολλά επηρεάζονται άμεσα από το πορτοφόλι των Ελλήνων.

Μπορεί κανείς να αναφερθεί σε πλήθος αρνητικών επιπτώσεων, απόρροια της πολιτικής των μνημονίων, ενώ δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι δεν είναι μόνο οι ψυχροί αριθμοί, αλλά υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, που πολλάκις αγνοείται, αν και έχουν γίνει κινήσεις στα πλαίσια ενίσχυσης της κοινωνικής πολιτικής (π.χ. αύξηση σχολικών γευμάτων, κ.α.).

Είναι κοινά παραδεκτό ότι η κοινωνία φτωχοποιήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό την τελευταία οκταετία. Η ελπίδα που ευαγγελίζεται και η παρούσα κυβέρνηση, αχνοφαίνεται, παρά τη μικρή αύξηση του ποσοστού αισιοδοξίας των πολιτών.

Η ψυχολογία πολλών είναι στο ναδίρ. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Καλό το πρωτογενές πλεόνασμα, άριστη η έστω πενιχρή αύξηση της ανάπτυξης, εξαιρετικά νέα η ενίσχυση των εσόδων, αν και έχουν αυξηθεί οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, αλλά το ζήτημα είναι να αλλάξει το κλίμα άμεσα.

Είναι σαφές ότι μετά τη λήξη του τρίτου προγράμματος τον προσεχή Αύγουστο, δεν θα περάσει η κοινωνία και η οικονομία από την κόλαση στον παράδεισο.

«Όπλα» υπάρχουν για να κερδίσει η χώρα τη μάχη. Αρκεί το παραγωγικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας που θα παρουσιαστεί να απαντά στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας.

Σε διαφορετική περίπτωση έξοδος από το τούνελ δεν προβλέπεται άμεσα και ο Γολγοθάς, οικονομίας και κοινωνίας, θα συνεχίζεται με αβέβαιο το χρονικό σημείο της ανάστασης.