Κωνσταντίνος Βολανάκης: Δαμάζοντας τα κύματα με τον χρωστήρα

Κρατούσε προσεκτικά φυλαγμένα κάποια σχέδιά του μέσα στα λογιστικά του βιβλία. Οταν τελείωνε από την εργασία του, ο νεαρός υπάλληλος του εμπορικού οίκου του Γεώργιου Αφεντούλη στην Τεργέστη κατέβαινε στο λιμάνι και παρατηρούσε τα ιστιοφόρα, τα καΐκια, τις προβλήτες και σχεδίαζε. Η Τεργέστη δεν θα δημιουργούσε έναν έμπορο, αλλά έναν μεγάλο ζωγράφο.

Σύμφωνα με το Βήμα η ιστορία θέλει μια ημέρα ο Αφεντούλης να ανακαλύπτει τυχαία τα σχέδια του νεαρού υπαλλήλου του Κωνσταντίνου Βολανάκη μέσα στα λογιστικά βιβλία, να ενθουσιάζεται, προτρέποντάς τον να συνεχίσει να ζωγραφίζει, αναλαμβάνοντας μάλιστα ο ίδιος το κόστος των σπουδών του. Και έτσι τον Οκτώβριο του 1864 ο 27χρονος Κωνσταντίνος Βολανάκης εγγράφηκε στη Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών του Μονάχου. Ηταν η αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας. Μια πορείας που του χάρισε χαρές, αναγνώριση αλλά και μεγάλες απογοητεύσεις.

Η δήλωσή του «είμαι δυστυχής, διότι εγεννήθην καλλιτέχνης και η τύχη μου τέτοιο τέλος θα έχει»» συνοψίζει τα τελευταία χρόνια του βίου του, μετά τη μοιραία απόφαση να αφήσει το Μόναχο και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Αυτός ο ζωγράφος, ο κορυφαίος της Σχολής του Μονάχου, αποκαλύπτεται στην έκθεση «Κωνσταντίνος Βολανάκης: Ο πατέρας της ελληνικής θαλασσογραφίας» που παρουσιάζεται στο Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη σε επιμέλεια Τάκη Μαυρωτά και εγκαινιάστηκε στις 7 Φεβρουαρίου. Η έκθεση συγκεντρώνει έργα από δημόσιες συλλογές, της Εθνικής Πινακοθήκης, της Εθνικής Τράπεζας, του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδας, της Πινακοθήκης Ε. Αβέρωφ, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά, του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, της Αlpha Bank και πολλών ακόμη φορέων, ενώ το «παρών» δίνουν και έργα από ιδιωτικές συλλογές, όπως της συλλογής του Πάνου Λασκαρίδη, του Ευαγγέλου Αγγελάκου, της Μαριάννας Λάτση κ.ά.

in.gr