Ένα χρόνο χωρίς τον Τίτο Βιλανόβα…

Ήταν Παρασκευή 25 Απριλίου του 2014… Τότε που ο Θεός αποφάσισε να πάρει κοντά του τον άνθρωπο που συνέδεσε το όνομά του με την κορυφαία στιγμή στην ιστορία της Μπαρτσελόνα στην Primera Division. Τη συγκέντρωση 100 βαθμών στην τελική κατάταξη και φυσικά την κατάκτηση του τίτλου την περίοδο 2012/2013.

Ο Τίτο Βιλανόβα νικήθηκε από τον καρκίνο στα 45 του χρόνια (17/09/1968). Πάλεψε, προς στιγμή φάνηκε να βγαίνει νικητής, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε.

Όταν το 2012 ανέλαβε τα ηνία της «Μπάρτσα», διαδεχόμενος τον Πεπ Γκουαρντιόλα, τον κατά γενική ομολογία πιο πετυχημένο τεχνικό στην ιστορία του συλλόγου, το ερώτημα δεν ήταν εάν θα πετύχει.

Ήταν, πόσο θα αντέξει στην πίεση του πάγκου μίας τόσο μεγάλης ομάδας ένας άνθρωπος χωρίς περγαμηνές με μοναδική εμπειρία την θητεία του δίπλα στο Γκουαρντιόλα (2008-2012), ενώ προηγουμένως είχε διατελέσει βοηθός στην Β΄ ομάδα της Μπαρτσελόνα (2007-2008) και την περίοδο 2003-2004 βρέθηκε προπονητής της Παλαφρουγκελ.

Ο Βιλανόβα, όμως, απέδειξε ότι ήταν γεννημένος νικητής. Οδήγησε την ομάδα του στην κορυφή της πριμέρα ντιβιζιόν συγκεντρώνοντας 100 βαθμούς (32 νίκες, 4 ισοπαλίες, 2 ήττες) παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο.

Τον Ιούλιο του 2013, όμως, αναγκάστηκε να αποχωρήσει, καθώς το πρόβλημα υγείας του δεν του επέτρεπε να παραμείνει στα καθήκοντά του. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, παρά τις θεραπείες που είχε κάνει και στις Ηνωμένες Πολιτείες, έφυγε από τη ζωή.

Η καριέρα του

Γέννημα-θρέμα Καταλανός, γεννήθηκε στην Χιρόνα το 1968, ο Βιλανόβα μπήκε στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα, αλλά το 1990 αποχώρησε από το σύλλογο διότι δεν κατάφερε να βρει θέση στην πρώτη ομάδα. Συνέχισε στην Φιγκέρες, βοηθώντας την να τερματίσει στην καλύτερη θέση της ιστορίας της στη σεγκούντα ντιβιζιόν (3η) την περίοδο 1991-1992.

Η μεταγραφή του σε ομάδα της κορυφαίας κατηγορίας ήταν θέμα χρόνου και η Θέλτα Βίγκο ήταν εκείνη που τον επέλεξε. Σε τρεις σεζόν εκεί δεν κατάφερε να καθιερωθεί, καθώς έπαιξε μόλις σε 26 παιχνίδια. Από το 1995 έως το 2001 άλλαξε 5 φανέλες (Μπανταχόθ, Μαγιόρκα, Λέιδα, Έλτσε, Γκραμενέτ). Το Δεκέμβριο του 2001 αποχώρησε από την ενεργό δράση σε ηλικία 33 ετών.

Η προπονητική

Δέκα χρόνια κράτησε η καριέρα του ως προπονητής. Από το 2003-2004 όταν ανέλαβε την Παλαφρουγκέλ, έως τον Ιούλιο του 2013, που αποχώρησε από τον πάγκο της Μπαρτσελόνα.

Δεκατέσσερις τίτλους, εντός κι εκτός συνόρων, πανηγύρισε όντας βοηθός του Πεπ Γκουαρντιόλα στην τετραετή συνεργασίας τους (2008-2012) και μέλος της «χρυσής» ομάδας των Καταλανών, της κορυφαίας κατά πολλούς στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Στον ένα χρόνο που πρόλαβε να κοουτσάρει ως πρώτος προπονητής (Ιούνιο 2012-Ιούλιο 2013) τη «Μπαρτσα» πανηγύρισε τον τίτλο στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Το τελευταίο αντίο

Χιλιάδες άνθρωποι, προσωπικότητες από τον κόσμο του αθλητισμού και της δημόσιας ζωής έδωσαν το παρόν στην ειδική τελετή που έγινε στη μνήμη του Τίτο Βιλανόβα.

Δύο μήνες πριν (Φεβρουάριος 2015) προηγήθηκε εκδήλωση με την οποία επισημοποιήθηκε η ονομασία του προπονητικού κέντρου της πρώτης ομάδας σε «Κέντρο Τίτο Βιλανόβα».

Ο εκλιπών «έγραψε» το όνομά του στην ιστορία του συλλόγου, όντας ο 7ος προπονητής που κατακτά τίτλο πρωταθλήματος με τους «μπλαουγκράνα» στο ντεμπούτο του στον πάγκο της πρώτης ομάδας.

Περισσότερα από 53.000 μέλη, πάνω από 12.000 μηνύματα από όλο τον κόσμο παραβρέθηκαν στην τελετή που έγινε για να τιμηθεί η μνήμη του. Κανείς δεν θα τον ξεχάσει ποτέ…

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ